Weer Thuis

Ik heb nog tijd in Amsterdam. Een broodje half om bij Van Dobben (pas om half tien open) als ontbijt is natuurlijk is bijzonders. Langs de grachten lopen, een paar laatste boodschappen bij boekhandel en kruidenier en ik zit in de trein naar Schiphol: de Holland experience zit er weer op. Het is een mooie ervaring geweest.
Op Schiphol nog wat inkopen , zoeken naar de juiste terminal ( mijn vlucht is drie keer van terminal veranderd). Terug naar thuis en een vertrouwde omgeving (om het maar eens eufemistisch te zeggen)
Uit het raam van mijn hotel heb ik een mooi zicht op het centraal station en het Ij. In de verte is het Shell gebouw te zien.
Altijd weer meer dan bijzonder om thuis te komen en te zijn. Het is prachtig op reis te zijn, maar ...... thuis is waar Tilly is!
Tilly stond (gisterenmiddag/avond) al te trappelen van ongeduld op het vliegveld. ;) Mijn vlucht had een aardige vertraging opgelopen. Op schiphol was ik al van de ene terminal naar de andere gemanouvreerd en dat is meestal een slecht teken.
Voor ons tweeen heb ik een Nedrlandse "Carcassonne" meegenomen. Nu nog de tijd vinden om het samen te spelen. ;)

Amsterdam (vanuit Zeegse)

Ineke is al naar haar werk voor ik op ben. Ontbijt met de nodige soorten worst. Even op Internet en vervolgens op weg: richting Amsterdam. Onderweg besluit ik nog een keer bij Ria aan te gaan. Heel leuk dat ze nu wel thuis is,. Het is een flits bezoek. Maar heel gezellig. Ik voel iets speciaals voor de mensen die ons ooit in Ann Arbor hebben bezocht.
In Amsterdam is het weer sfeer snuiven langs de grachten en wat boodschappen doen. Weer meer boeken en zoete lekkernijen. Grappig/interessant om te zien hoe de stad zich voorbereid heeft op het Europacup treffen tssen Ajax en Arsenal. Op cruxciale punten is de politie heel nadrukkelijk aanwezig: Rembrantplein, Dam, Leidse plein, en zo.
Ik kijk op mijn hotelkamer naar de wedstrijd. Ik heb de dag in de benen. Niet in het minst een Indonesisch diner bij Kantjil. Ik laat het me goed smakene en besprenkelen met een goed glas wijn. Genieten op de valreep. Gek is dat ik uiteinedlijk zappend in slaap val. De nederlandse televisie lijkt op dat moment in ieder geval slaapverwekkend voor mij. ;)
Amsterdam. Lopen in Amsterdam lijkt soms op het lopen in een museum. Hier in de buurt van de Raamgracht.

Amsterdam Rembrandtplein. Er was op dinsdagavond een europacup wedstrijd: Ajax - Arsenal. Verschillende malen zie ik een aardige politie aanwezigheid. Eigenlijk niet leuk meer dat dat tegenwoordig kennelijk nodig is/moet.

Oost Groningen en 't Hoge Land

Een dag alleen op pad in het hoge Noorden. Ontbijt met allerlei lekkers: ik wordt goed verzorgd door Ineke.   Eerst richting Termunten. Leuk om in plaatsjes te komen die ik alleeen van liedjes ken. Onderweg bezoek in een “Borg”: schitterend soort kasteeltje met een aardig goed onderhouden tuin. Even enigszins verdwaald in Delftzijl. Maar daarna is het genieten door allemaal kleine plaatsen met mooie boerderijen en kerkjes: Spijk, Rodeschool, Uithuizermeede, Uithuizen, Pierburen, Kloosterburen, etc. Leukst was natuurlijk om weer in de geboorte plaats van mijn opa (die ik nooit heb gekend) te zijn: Eenrum. In een cafe eet ik een uitsmijter waar ik aan toe ben. Het is bijzonder om door het Hooge Land rond te rijden. (Valt me op dat alle middelbare scholieren een sofisticated wielrenners stuur hebben: er moet kennelijk vaak tegen de wind in gefietst worden.)
Ik ben rond half zeven weer in Graswijk: het verpleeghuis waar Jaap is opgenomen. Meer dan ooit heb ik het idee dat ik hier niet/nooit als patient/client zou willen zijn. Ik wordt er droevig van. Ook vandaag is Jaap voor mij eigenlijk niet zo aanspreekbaar. Het vraagt “skills” die ik, vrees ik, niet heb.
“s Avond is het heeel plezierig om samen met Ineke bij een Chinees/Tai te eten. Het is een relatief luxe tent in Zuidlaren in de buurt van Zeegse.. Goed eten, goed gezelschap en een interessante conversatie. Ik kan ervan genieten.
Ik heb me vast voorgenomen er geen nachtbraken van te maken. Het is toch nog over enen voor ik naar bed ben. Hier is/lijkt dat redelijk. ;)

26 september 2005 Freylemaborg (bij Slochteren). Een beetje een strenge man die er voor staat. Misschien moet hij vroeger naar bed.

Kerktorentje van Uithuizermeede. Het is wat later op de dag. Ik ben duidelijk al iets "ontspannener" (wat een woord ;) )


Eenrum. Zo zag het geboortehuis van opa Poort er in 1916 uit. Het was heel bijzonder om in het cafe op de hoek met iemand te praten die uiteindelijk deze foto (uit een gedenkboek) te voorschijn weet te halen. Daar heeft de koperslager vroeger altijd gewoond weet hij te vertellen. (Dat wist ik ook al van Herman Wessels. We zijn er een aantal jaren geleden -Jaap was nog gezond- er ook al eens geweest. Geen stugge Groninger, die cafe-baas, in tegendeel.

Zondag in Oost Groningen

Het ontbijt heb ik samen met Ben en Betty. Gezellig om nog even wat met elkaar te praten. Half elf met gezwinde spoed naar Graswijk in Assen-Zuid: bezoek aan Jaap. Ik ben precies op tijd. Jaap is moe en een beetje opstandig. We eten een klienigheid samen (Ineke, Jaap en ik): worstebroodje.
Bezoek aan de Blauwe Stad. Het staat inmiddels voor een groot deel onderwater. Het wordt er mogelijk aan en op het water te wonen. We toeren over het hoge land. Ik geiet van de uitgestrektheid. Volgende stop is de Groninger Kroon in Finsterwolde: galerie, beeldentuin en theeschenkerij. Kijken en wat eten en drinken dus. We toeren langs plaatsen waar in de naam wolde staat. Oost Wolde is de meest bijzondere. Onderweg is het als vanouds gezellig praten. ’s Avonds zit ik weer bij Jaap: Ineke neemt even de gelegenhid te joggen en ik kan aan mijn verhaal en foto’s werken.
Oost Groningen: De Blauwe Stad.

Oost Groningen: De Groninger Kroon in Finsterwolde

Oude Molen in de buurt van Zeegse. Samen smikkelen en bijpraten.

Vanuit Arnhem naar Nijmegen

Een kleine oogjes dag. We zijn gisteren gewoon veel te laat naar bed gegegaan en de wijn heeft rijkelijk gevloeid. Een wat zwaar hoofd en dikke ogen. Twaalf uur ben ik op de dijk in Lent. Iedereen is toe aan kalm aan doen. Het is gezellig met ridder Frans, Hanne en Toon. Na wat gezellig gepraat stp ik met Frans op de fiets. We rijden door de Vinex locaties van Nijmegen: in het gebied van Lent en Ressen. Een groots project waar ik me voortdurend afvraag of ik in zoiets zou willen wonen. Het ziet er zeer afwisselend, modern en innovatief uit. Maar het is me over het algemeen te veel dichte pakking. Degene die er al wonen zijn de pioniers. We eindigen onze fietstocht in Nijmegen. De nieuwbouw in Nijmegen centrum is een hele verbetering: het is grappig er rond te lopen. We eindigen op degrote maarkt en hebben een biertje bij Goossens. Ik praat even gezellig met een oude speelgenoot van de Volle Bloas. Gezellig om daar even op het gemak op een terrsaje te zitten. Voor het eerst van mijn leven over de fiets/loopbrug over de Waal. Interessant bouwwerk dat als het ware tegen de spoorbrug aan gemaakt is. We hebben nog een drankje in de tuin. Wat bof ik toch met het weer! Samen (Frans, Hanne, Toon en ook Mies is van de partij) eten en praten: gezellig. Half tien is het tijd om hartelijk afscheid te nemen.


Na onze fietstocht door de "vinex"-lokaties rond Nijmegen en het centrum van Nijmegen even in de voortuin van Frans en Hanne tijd om nog even terug te kijken op de dag van gisteren.

Eindelijk een foto van een foto gemaakt, die ik allang had moeten maken. Hij heeft een plaatsje in het huis van Frans en hanne. In 1984 zijn we als gebruikelijk met de vierdaagse op bezoek bij Frans en hanne die aan de dijk in Lent wonen. De eerste vierdaagse dag komt door Lent (inmiddels geannexeerd door Nijmegen). Yanto en Maarten worden op de schouders (en misschien ook wel op handen :) )gedragen en klappen voor de lopers. een pracht foto.


Na het eten nog even op de valreep een foto van de Mixk-Hakvort familie. Het was leuk om ze weer eens allemaal gesproken te hebben op deze dag na het grote afscheid/feest van Frans.


Ook leuk om nog even een avondje bij Ben en Betty verder te babelen/praten/filosoferen/roddelen/lachen/wereld te verbeteren/etc. Ondanks mijn vaste voornemen het niet laat te maken is het toch na twaalven voor we naar bed gaan.

Symposium in Nijmegen

Vertrek uit Utrect en afscheid van Jaquel en Herman. Het was er gezellig. Op tijd in Arnhem bij Ben in Arnhem. Samen een snelle lunch in de stad en daarna naar het afscheidssymposium van Frans. Het kost wat moeite te parkeren, maar ik ben precies op tijd op tandheelkunde. Het is een hele opsteker om langs de portier te komen die me hartelijk begroet: hij weet mijn naam en vraagt meteen hoe het met Tilly en de kinderen is. Ongelofelijk om te merken dat zo iemand je nog kent en het duidelijk leuk vind me weer te zien.
Het symposium is wel aardig. Ik kan mijn bijdrage leveren, maar veel wat er wordt gezegd is me eigenlijk te veel oude kost. Het wordt weer leuk als Frans in het zonnetje wortdt gezet. Heel Lent (zo lijkt het) komt de zaal in. Frans krijgt een lintje en vervolgens is het feest in Kasteel-(tje) Heyendaal. Ik zie er veel te veel mensen in korte tijd. Even herleeft een stukje persoonlijke geschiedenis. Aardigst is een ontmoeting met Bob Cramwinckel en zijn vrouw (Ine). Maar er zijn er zoveel meer:o.a. Dan, Vic Dumoulin, Dominique, Frank Drijvers, Jan Kroeze, Frans zijn broers, en veel mensen waar ik de namen van kwijt ben. Het verrast me hoeveel mensen me bij naam kennen en ik in het begin vaak geen idee heb wie het zijn. Er wordt gedanst, gezongen stukjes gedaan. Ik ben met de auto en moet ook weer terug. Matig met drank dus. Twaalf uur is het sluiten van de markt. Terug naar Arnhem. Betty is er nu ook. Doorzakken en bijpraten. Er is een goed glas en tijd kent geen tijd, morgen zien we wel weer.Het glas lijkt bodemloos. Het is half vijf voor ik in bed lig: veel te laat voor een (jong) bejaarde.


..... en zo stond Frans in de Gelderlander. Als ik zo die foto zie kan ik eigenlijk alleen maar denken "'t is hem gegund die oude baas". En dan te bedenken dat ik een leeftijdgenoor ben.

Utrecht

Haarzuilens. Lege parkeerplaats bij het kasteel: in september is het kasteel bewoond en niet te bezichtigen. Gewoon naar een terasje om bij te praten en iets lekkers te eten. Gezelligheid kent even geen tijd.

Utrecht. In de tuin van het gerestaureerde Landcommanderij van de Ridderlijke Duitse Orde.

Utrecht. In de tuin van het gerestaureerde Landcommanderij van de Ridderlijke Duitse Orde. Nu Grand Hotel Karel V.

Utrecht. In de tuin van het gerestaureerde Landcommanderij van de Ridderlijke Duitse Orde. Nu Grand Hotel Karel V. We slenteren verder door het Utrechtse. Doen boodschappen en genieten van het mooie weer op een terasje voor het postkantoor. Samen eten ergens aan de Oude Gracht (leuke gelegenheid). Heel leuk dat ook Peter nog even naar het restaurant kon komen.